Guided by Tiles

Guided by Tiles is een tegelontwerp bestaande uit een set van 24 tegelvormen waarmee  zowel pijlen en woorden (signalisatie) als tekeningen (kunstintegratie) worden gevormd. Het tegelontwerp werd ontworpen voor de renovatie van theater Le Vilar in Louvain-la-Neuve. De signalisatie overstijgt het louter functionele en stelt het actief beleven van de ruimte centraal.

De jury over Guided by Tiles:

In een snelle wereld waarin vaak goedkoop ontworpen wordt, springt Guided by Tiles eruit, vanwege de tactiliteit en de keuze voor de eeuwenoude ambachten van mozaïek en keramiek. Dit oogt fris en vernieuwend, past in een minimale architectuur en heeft een boodschap. De menselijke inbreng in de tegel is waardevol en poëtisch. Het project is niet ontstaan vanuit de drang om te vernieuwen, maar het gaat voluit voor kwaliteit, een kwaliteit die we vaak als verloren beschouwen.

Hoe is het idee voor dit project ontstaan?

Als grafisch ontwerper sta je vaak achteraan de productieketting, maar omdat Dear Reader, en Ouest Architecture fysiek een ruimte deelden, werd ik (Eva Moulaert, red.) als grafisch ontwerper al vroeg bij het ontwerpproces van de architecten betrokken. Dat stimuleerde me vorm te geven aan een signalisatieontwerp dat vervlochten is met het architecturale concept. Het idee om een tegel te ontwerpen die gebruikt kan worden voor de signalisatie van het theater is het resultaat. Omdat een deel van het bouwbudget aan kunstintegratie besteed moest worden, kon ik kunstenaar Robin Vermeersch uitnodigen om het tegelidee mee uit te werken. We ontwierpen een set van 24 tegels die zowel ingezet kunnen worden om pijlen en woorden te vormen, als signalisatie, als om tekeningen te maken, als kunstintegratie.

Wat maakt jullie project zo bijzonder?

Zowel signalisatie als kunstintegratie wordt bij bouwprojecten in de semipublieke ruimte meestal in de laatste fase van het ontwerpproces bekeken. Ze vormen dan ook vaak een geïsoleerde laag die letterlijk en figuurlijk los staat van het architecturaal concept en er weinig aan toevoegt. Hoe kunnen we de grenzen tussen het functionele en het artistieke opheffen en beide laten versmelten? Hoe kunnen we een signalisatie ontwikkelen die het louter functionele overstijgt en waar het actief beleven van de ruimte centraal staat? Met dit project willen we reflectie op gang brengen over verschuivingen in gangbare samenwerkingsverbanden in een ontwerpproces, en over het effect dat dergelijke verschuivingen kunnen hebben op het eindresultaat.

Hebben jullie nog verdere plannen met dit project?

Misschien is dit de uitgelezen kans om een verlangen te delen: Dear Reader, zou heel graag gevraagd worden om een tegel voor een metrostation te ontwerpen. Er mogen trouwens nog wel wat vrouwelijke ontwerpers of vrouwelijke kunstenaars aan dat lijstje toegevoegd worden. Kan mijn droom dankzij deze award uitkomen?