Waters is een boek dat werd gemaakt naar aanleiding van de watersnoodramp in 1953.
Het boek Waters herdenkt de watersnoodramp van 1953 in Nederland aan de hand van beklijvende foto’s van Robin de Puy en poëtische tekstfragmenten van Maria Barnas. De omslag, gehuld in een linnen stof met een abstract kleurverloop, toont de dreiging van het opkomende water. De titel, in transparante folie gedrukt, ligt verzonken in het beeld en is alleen zichtbaar als je het boek tegen het licht houdt, zoals de weerspiegeling op een wateroppervlak. Het binnenwerk is op zacht, ongestreken papier gedrukt en sluit zo mooi aan bij de warmte en menselijkheid van de verhalen. De luchtbeelden worden weergegeven op een dunner, bijna doorschijnend mat papier en gedrukt in een monotoon blauw.
Een inhoudelijk pakkend boek met een treffende relatie van beeld en tekst, van typografie en fotografie. Een heel toegankelijke en laagdrempelige vorm die uitgewerkt werd voor een moeilijk onderwerp. Een poëtische benadering van een erg emotioneel thema. Geen vormgeving die met veel spektakel de aandacht wil trekken, maar die op een pure en gevoelige manier de lezer vastgrijpt.
Een award is natuurlijk ontzettend leuk vanwege de erkenning van je werk. Het is zeker een bron van motivatie om verder te blijven streven naar mooie boeken, maar ik vind het vooral bijzonder fijn dat de jury een boekproject kiest. Ondanks de opkomst van digitale media en e-books heeft het gedrukte boek een indrukwekkende comeback gemaakt en blijft het een geliefd medium. Het gevoel van papier tussen je vingers, het omslaan van de pagina’s en de geur van de inkt dragen allemaal bij tot het plezier van het lezen. En dat is nu net waar wij als vormgevers ook toe kunnen bijdragen. Het boek moet niet alleen een bron zijn van kennis, maar ook een kunstwerk op zich. Ik denk dat mensen de schoonheid en het vakmanschap dat gepaard gaat met het maken van een boek ook meer en meer waarderen.
Het ontwerp komt logischerwijze voort uit het thema van het boek. De vorm van het boek moest de ervaring, herinneringen en emoties van de geportretteerden weergeven. Voor de kaft stelde ik een linnen stof voor, waarop een abstract kleurverloop werd gedrukt. Dat beeld toont de dreiging van het opkomende water. De cover toont bewust geen kolkende golven of verwoestende stormtaferelen, maar een sereen beeld dat past bij het eerbetoon en de herdenking van de vreselijke ramp. De keuze van dat tactiele papier sluit mooi aan bij de warmte en menselijkheid van de verhalen.
Hoewel het hier om een historische herdenking gaat, blijft dit boek zeer actueel. De klimaatproblemen stapelen zich op. Dan lijkt het mij evident dat je als vormgever gaat nadenken over hoe we de ecologische voetafdruk van een boek kunnen minimaliseren of elimineren. Dat kan bijvoorbeeld door de keuze van het papier. Hier werd onder meer Munken gebruikt, een mooi papier dat ook zeer duurzaam is. Het hout dat gebruikt wordt voor datpapier komt uit Zweden en wordt lokaal gekapt. Door overheidsmaatregelen stijgt de bebossing in Zweden, waardoor de papierkap geen negatieve invloed heeft op het milieu. Als ontwerper heb ik er ook voor gekozen om deze publicatie te laten drukken bij een duurzaam bedrijf, waar gedrukt wordt met milieuvriendelijke inkten die ook geschikt zijn voor recyclage.