No Time To Waste

In No Time To Waste onderzocht Isabeau Goddé de mogelijkheden van een vaak verwaarloosd bijproduct van de textielindustrie: pluis. Ze ging aan de slag met stof afkomstig uit droogtrommels van een breigoedfabrikant en stof die vrijkomt tijdens het productieproces van linnen. Daarbij werden de eigenschappen, bewegingen en gedragingen van het materiaal geanalyseerd. Het onderzoek leidde tot de creatie van vergankelijke pluisgarens, -vellen en -blokken. Met No Time To Waste wil Isabeau niet enkel zelf een oplossing bieden voor een bestaand probleem, maar pleit ze ook voor een verandering in het consumentengedrag. Deze dialoog trekt ze actief op gang aan de hand van workshops die ze organiseert.

De jury over No Time To Waste:

“Het open karakter van dit onderzoek maakt de weg vrij voor verdere ontwikkelingen.”

Hoe is het idee voor dit project ontstaan?

Isabeau Goddé: De textielindustrie is één van de meest vervuilende industrieën ter wereld. Er wordt hard gewerkt om deze te verduurzamen en daar wil ook ik mijn steentje toe bijdragen. Tijdens mijn studies bezocht ik tal van producenten, van spinnerijen tot weverijen en breifabrieken. Hoewel deze stuk voor stuk verschillend zijn, bleken ze een opmerkelijke gelijkenis te hebben: het generen van pluis. Een beeld dat steeds terugkeert zijn de hopen pluis — eigenlijk verzamelingen van zeer korte vezels — die overal rondvliegen. Ik ben er altijd door gefascineerd geweest, omdat het leek alsof ze een eigen leven leidden en me doen denken aan tuimelkruid. Wetende dat tot 12% van de vezels op de fabrieksvloer verloren gaan, voelde ik mij aangespoord om de mogelijkheden van deze kleine deeltjes te onderzoeken.

Hoe draagt het bij tot een betere wereld?

Isabeau Goddé: No Time To Waste is niet enkel een verzameling van stalen die de mogelijkheden van pluis in kaart brengt en daardoor een mogelijke oplossing voor een ‘probleem’ aanbiedt. Door afval als waardig materiaal te beschouwen, wordt het niet langer beschouwd als afval, maar wordt het een waardevolle grondstof. Dit onderzoek pleit dus ook voor een gedragsverandering bij de consument omdat het probeert het bewustzijn te vergroten en de kijk van mensen op afval te veranderen door er een nieuw verhaal omheen te creëren. Door mijn werkmethodes en inzichten te delen tijdens workshops hoop ik dat ik mensen kan aansporen om het ‘afval’ rondom hen in vraag te stellen en hen te inspireren om zelf op ontdekking te gaan en de mogelijkheden ervan op een speelse wijze te onderzoeken.

Heb je nog verdere plannen met dit project?

Isabeau Goddé: No Time To Waste staat nog in z’n kinderschoenen en ik merk dat er nood is aan meer specifieke wetenschappelijke kennis én interactie met creatievelingen uit andere disciplines. Ik zou dit onderzoek graag samen met de juiste mensen verder uitwerken en op zoek gaan naar manieren om pluis te verwerken tot dagdagelijkse gebruiksproducten. Het prototype van de modulaire room divider is een al een eerste stap in de juiste richting, maar er is nog een lange weg te gaan.