Braille Meets Emoticons

Emoticons zijn universele beelden die worden gebruikt om in één beeld te laten zien hoe iemand zich voelt. Mensen die de Braille taal gebruiken om te lezen en schrijven, hebben geen alternatief voor deze taalonafhankelijke universele symbolen, de alom gebruikte emoticons. Dit inzicht werd een startpunt van een typografisch experiment waarbij Walda Verbaenen een aanvulling op het Braille-alfabet ontwierp in de 'puntentaal' die kenmerkend is voor braille en op deze wijze een brug tracht te slaan naar een visuele taal voor slechtzienden. Voor het onderzoek nam zij de 22 meest gebruikte emoticons onder de loep. Zij merkte bij de emoticons een logische opbouw op binnen een vierkant raster, waarbij de plaatsing van ogen en mond een essentiële rol spelen. De letters van het bekende Braille-alfabet bestaan uit 6 punten, terwijl de cijfers worden opgebouwd uit een raster van 12 punten. Om verwarring bij het lezen te voorkomen, werden de Emoticons ontwikkeld binnen een nieuw raster van 9 punten, dat bovendien ook heel goed aansluit bij de vierkante structuur waarbinnen symbolen van emoticons worden afgebeeld. Het Braille Dingbats-alfabet heeft twee versies. De uitgebreide versie van Braille enerzijds - Braille Dingbats - waarbij de 22 meest gebruikte emoticons voor slechtzienden worden gevisualiseerd. Anderzijds ontwierp Walda ook een nieuw alfabet van 26 letters en 10 cijfers die passen binnen de structuur van het 9-punts raster. Op deze manier wordt het Braille symbool visueel gerelateerd aan een letter /cijfer, waardoor Braille ook herkenbaar wordt voor wie wel kan zien. Ter ondersteuning van het experiment werden 2 posters, een animatie, een boek met het volledige Braille Dingbats alfabet en een 'voel' boek met de 22 emoticons in reliëf ontwikkeld. Deze werden in kleine proefoplages geproduceerd en zijn nog niet op de markt.