De kans dat u pakweg 4 jaar geleden de firma Wolters reeds kende is redelijk klein, tenzij u gespecialiseerd bent in verkeersveiligheid en stratenaanleg.
Nochtans heeft u zeker al producten gezien van deze bijna 30-jarige. Wolters maakt trottoirpalen, voetgangersbeugels en — hekjes, fietsrekken, banken, afvalbakken, boomroosters... In 2003 bracht Peter Samyn vers bloed binnen bij het familiebedrijf en werd de toekomst van het bedrijf grondig bekeken. In de klassiekers van het straatmeubilair zat nog weinig financiële rek.
Doordat er weinig differentiatie was in het productgamma in vergelijking met de andere producenten, was het vooral een verhaal van prijs geworden. Wie het goedkoopst is, mag leveren. Het product is ook erg afhankelijk van politieke cycli: hoe dichter bij de lokale verkiezingen, hoe meer bestellingen. Wolters kon kiezen voor delocaliseren naar lageloonlanden, zodat ze competitief konden blijven in hun prijzen.
Ze kozen echter voor de tweede, meer boeiende weg, namelijk het introduceren van design, zodat ze duidelijke producten konden brengen voor een bredere markt, die ook in het buitenland afzet kennen. Zo sloegen ze twee vliegen in één slag. De eerste samenwerking met een ontwerper moesten ze zelfs niet zoeken. Op het moment van de keuze voor design, kwam Luc Vincent zichzelf presenteren. Hij had enkele ontwerpen die hij goed bij hen passen vond. Een juiste inschatting, want ook bij Wolters zagen ze meteen het potentieel van ontwerpen als de 'Evident' (2004), een robuuste zitbank, `Rups' (2004), een speels maar stevig fietsenrek of de 'Double Mixte'(2004), een leuning die meteen ook als zitplaats kan dienen. De teneur was van bij het eerste object duidelijk: objecten met een meerwaarde en liefst ook met een verhaal. bijvoorbeeld objecten die speelse mogelijkheden geven aan architecten, zoals de 'Double Protection' (2006).
Linde Hermans werd, ook in 2004, belast met een zeer specifieke opdracht. Herteken het Sint-Andrieshekje tot een hedendaags object. Het resultaat is het hekje 'X' dat vernieuwend en esthetisch is en dat uitstekend past in een historische stadskern. De collectie bestaat verder uit een trottoirpaal 'I' en een modulaire zitbank 'Z'. In 2006 kwamen, op vraag van de klanten, daar nog een fietsrek 'Pi', afvalbak '0' en ligstoel 'S' bij. 'X' is voor Wolters een groot succes in Wallonië, waar het Sint-Andrieshekje graag gebruikt wordt.
Wolters wil objecten die echt iets doen en liefst iets goeds doen. En dus hebben ze Roel Vandebeek dit jaar gevraagd om na te denken over samen-leven en ontzuring. Het resultaat? De bank 'Ensemble', die op Interieur 06 in première ging. De bank wil een antwoord zijn op de banken die vooral het alleen zitten bevorderen. Doordat ze op alle mogelijke manieren aan elkaar kan gekoppeld zijn, kunnen mensen samen zitten en wordt het gemakkelijker om een gesprek te beginnen. Ook de vrolijke kleur (een optie) is zeer bewust.
De economische impact hiervan? In 2003 waren ze bij Wolters met 23, dit jaar eindigen ze met 46 en verhuizen ze naar een nieuwe locatie, omdat de huidige echt uit de voegen barst. En ook in de buurlanden krijgt Wolters een stevige poot aan de grond. Design heeft Wolters de broodnodige identificatie gegeven. Een prijs meer dan waardig, dus.